15 psychologische technieken waarmee Trump ook in 2020 weer president wordt

Voor velen was het een grote verrassing dat Donald Trump in 2016 president van Amerika werd. En na vele schandalen en extremen zal het misschien nog een grotere verrassing zijn als hij in 2020 weer als president gekozen wordt. Trump is een meester in het (on)bewust gebruiken van allerlei psychologische technieken, dus misschien is het wel helemaal niet zo verrassend als je denkt.

1. Emphasis Framing

“De focus op specifieke voorvallen beïnvloedt onze mening”

Iedereen kijkt door een andere bril naar de werkelijkheid. Hoe we de wereld zien heeft invloed op hoe we denken en doen. Je kan mensen beïnvloeden door telkens specifieke voorvallen te benadrukken waar zij het meest vatbaar voor zijn.

Daar waar andere politici er af en toe gebruik van maken, heeft Trump er een gewoonte van gemaakt. Trump benadrukt stelselmatig de kant van het verhaal waar zijn achterban het meest gevoelig voor is.

Bij een aanslag door een moslimterrorist benadrukt Trump de aanslagpleger

Bij de aanslag door een Amerikaan benadrukt hij de slachtoffers en het geloof

2. Equivalence Framing

“De manier waarop iets gebracht wordt, beïnvloedt onze keuzes”

Hoe iets beschreven wordt kan invloed hebben hoe we als mensen keuzes maken. Denk bijvoorbeeld aan een beschrijving ‘Vet arm’ op een product. Klinkt goed, maar het wil helemaal niet zeggen dat je er niet dik van wordt. Trump gebruikt regelmatig bijnamen voor mensen. Denk bijv. aan ‘Crooked Hillary’. Hiermee plant hij een zaadje in ieders hoofd dat Hillary Clinton niet geheel eerlijk en betrouwbaar is.

3. Availability cascade

“Als je iets lang genoeg herhaalt wordt het vanzelf waar”

Als iets dat veel en regelmatig aandacht krijgt in de media zullen we na verloop van tijd gaan geloven. Ookal laten de feiten en statistieken een ander beeld zien. Als je maar lang genoeg herhaalt dat de media leugens verspreidt, gaan mensen het vanzelf geloven.
Een keer Hillary Clinton ‘Crooked’ noemen heeft niet veel zin. Dus daarom zorgt Trump dat hij met controversieel taalgebruik veel aandacht krijgt, zodat hij zijn frame regelmatig kan herhalen.

4. Language Expectancy Theory

“We worden beïnvloed door onverwacht taalgebruik”

We hebben in de loop der tijd met elkaar een aantal ongeschreven regels afgesproken hoe we met elkaar horen te communiceren. We weten ook (onbewust) welk taalgebruik wel en niet binnen die norm past. Trump’s manier van communiceren valt, op z’n zachts gezegd, duidelijk buiten deze norm. Ookal lijkt dat een verkeerde keuze. Dat is het waarschijnlijk niet. Het valt meer op en krijgt daardoor meer aandacht. We onthouden het beter en agressief taalgebruik wordt als meer mannelijk gezien. Zeker door personen die Trump als een geloofwaardig figuur zien.

5. Fear Appeals

“We bestrijden angst, maar alleen als we weten hoe”

Angst is voor mensen een sterke motivator. Angst zaaien alleen gaat mensen niet in beweging brengen. Het werkt alleen als je meteen ook een duidelijke oplossing biedt waarmee je de angst kan laten verdwijnen. En het werkt het beste als die oplossing in 1 handeling is te doen. Trump heeft tijdens de verkiezingen regelmatig het gevaar van illegale immigranten benadrukt. Met daarbij een duidelijke oplossing met 1 handeling. Stem op mij en ik bouw een muur van 3000 kilometer.

6. Identifiable victim effect

“Een verhaal van 1 slachtoffer is vaak sterker dan abstracte cijfers”

Mensen zijn sneller bereid te helpen als ze zich kunnen identificeren met het slachtoffer. Daarom zie je bij reclames van goede doelen vaak een persoon die hulp nodig heeft ipv de cijfers van hoeveel mensen in nood zijn. Trump maakt graag gebruik van specifieke gevallen, ipv van feiten en statistieken. En dat doet hij niet voor niets. Zodoende hoef je niet altijd de hele waarheid te spreken en het heeft nog meer succes ook.

Kate Steinle werd gedood door een illegale immigrant.

7. Domestic Country Bias

“We hebben een voorkeur voor producten uit ons eigen land”

Onbekend maakt ongeliefd. We hebben een voorkeur voor dingen die we kennen en waar we ons mee kunnen identificeren. Trump speelt daar goed op in door het belang van in Amerika geproduceerde goederen te promoten met America First.

8. Hot-hand fallacy

“Iemand die succes heeft gehad in het verleden, zal dat ook wel in de toekomst hebben”

Mensen houden ervan om te denken in patronen om zodoende de toekomst te kunnen voorspellen. Maar zoals we regelmatig horen: “prestaties uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst”. Trump heeft gedurende heel zijn leven het imago opgebouwd van een dealmaker en succesvolle zakenman. Mensen geloven daarom dat hij in de toekomst ook succesvol zal zijn.

 

9. Hyperbolic Discounting

“Hoe sneller we de beloning krijgen hoe meer we de beloning waarderen”

10. Scapegoat theory

“We geven graag anderen de schuld”

Als we iets niet kunnen of als er iets fout gaat, zijn we geneigd om eerst de oorzaak bij een ander te zoeken en de ander de schuld te geven. Logisch, want als je je al slecht voelt, zijn redenen om je beter te voelen natuurlijk zeer welkom. Trump schuift mislukkingen vaak af op de media en de Democraten. Zo blijft hij bij zijn achterban de persoon die altijd wint.

 

11. Hostile media effect

“Als we een uitgesproken mening hebben zien we de neutrale media als bevooroordeeld”

Als 2 personen met uitgesproken tegenstrijdige overtuigingen tov een bepaalde kwestie hetzelfde neutrale artikel lezen over die kwestie, vinden ze allebei dat de schrijver bevooroordeeld is tengunste van de andere partij. Hoe extremer de standpunten van Trump, hoe meer bevooroordeeld zijn aanhang de neutrale media vindt. Door het benadrukken van ‘Fake news’ dikt Trump dit effect nog extra aan. Zo heeft niemand meer een patent op de waarheid.

12. Rosy retrospection

“Vroeger was alles beter”

We hebben de neiging om het verleden mooier te maken dan het daadwerkelijk was. We onthouden de pieken en dalen meer dan gewone dingen en waarschijnlijk vlakken we vervelende situaties in verloop van tijd af om ons gevoel van geluk te vergroten.
Met de slogan “Make America Great Again” verwijst Trump slim naar het verleden en dat het vroeger beter was. Dat de cijfers het niet onderbouwen, heeft daar geen enkele invloed op. Veel mensen, vooral oudere Amerikanen, maken beslissingen met hun gevoel en niet met feiten en argumenten.

13. Reactive devaluation

“We zien ideeën van tegenstanders als minder waardevol”

Het creëren van een tegenstander is een succesvolle marketing truc. Denk aan de rivaliteit tussen Microsoft en Apple. Apple fans zullen Microsoft daardoor slechter beoordelen en zullen de voordelen van Microsoft als minder waardevol beoordelen. Trump kiest vaak voor het vergroten van de rivaliteit , dan voor het bouwen van bruggen. Dat zorgt er in ieder geval voor dat zijn aanhang de argumenten van de tegenstanders minder snel zal geloven.

14. Polarisation

“We hebben de neiging om een steeds extremer standpunt in te nemen”

Mensen gaan altijd op zoek naar hun gelijk. En doordat ze dat doen, worden ze steeds meer bevestigd in hun keuze. Daardoor ontstaat de neiging om een steeds extremer standpunt in te nemen. Door duidelijke tegenstanders aan te wijzen zorgt Trump ervoor dat de Amerikaanse maatschappij verder polariseert. Dit heeft 1 voordeel. Hoe meer gepolariseerd zijn aanhang is, hoe minder snel zijn aanhang zal ‘overstappen’ naar de vijand. Dat zou namelijk leiden tot enorm gezichtsverlies. Zo behoudt Trump dus een zo groot mogelijke aanhang die in de toekomst nog van pas moet komen.

15. Correspondent Inference Theory

“We beoordelen iemands keuze makkelijker als hij kiest uit 2 uitersten”

Voorbeeld: Stel voor dat iemand zijn vakantiebestemming kan kiezen uit Spanje en Portugal. Beide keuzes zijn grotendeels vergelijkbaar. Aangezien allebei de bestemmingen staan voor zon, strand, lekker eten en cultuur, zullen we minder snel oordelen dat de persoon een liefhebber is van zonvakanties. Als een persoon mag kiezen tussen Egypte en een skivakantie naar Zwitserland en de persoon kiest voor de skivakantie, zijn we geneigd om te oordelen dat de persoon meer houdt van skiën en sneeuw.

Trump gebruikt deze techniek door soms hele complexe politieke keuzes van zijn tegenstanders terug te brengen naar de keuze uit 2 uitersten. Zo is het voor zijn achterban makkelijker om de persoon te veroordelen. Denk bijvoorbeeld aan de American Football spelers die knielden tijdens het Amerikaanse volkslied. Hij bracht hun keuze terug naar 2 uitersten. Als je staat tijdens het volkslied toon je respect voor de vlag en ben je een patriot en als je knielt heb je geen respect.

Afspraken maken over een budget is een complexe keuze (voor Democraten). Trump brengt de keuze terug tot: “Kies je voor illegale immigranten of voor het leger en ons land”